Lista zgłoszonych artykułów

W dużych aglomeracjach miejskich w obszarach średniej szerokości geograficznej, jak jest to w wypadku Polski, kryterialną przyczyną złej jakości powietrza jest imisja: w zimie – cząstek stałych PM10 i PM2.5, w lecie – ozonu i tlenków azotu (ew. dwutlenku azotu). W skali całego kraju transport drogowy jest w znaczący sposób odpowiedzialny za emisję tlenków azotu (30%) i tlenku węgla (20%), a w znacznie mniejszym stopniu – za emisję cząstek stałych (kilka procent). W wypadku innych zanieczyszczeń emisja niemetalowych związków organicznych to mniej niż 10% (w tym wielopierścieniowych związków organicznych – nieco ponad 0,5%), a tlenków siarki – tylko 0,03%! Do analizy zagrożenia jakości powietrza przez motoryzację wybrano wyniki badań emisji zanieczyszczeń z dwóch stacji w Krakowie, słynącym z zagrożenia jakości powierza – są to stacje: przy ul. Dietla – o charakterze dużego natężenia ruchu pojazdów samochodowych oraz na Kurdwanowie – w miejscu oddalonym od tras ruchu drogowego. Stwierdzono, że dominującym źródłem pyłów są inne obiekty niż pojazdy samochodowe. Są to źródła przemysłowe i – przede wszystkim – energetyczne, zwłaszcza indywidualne instalacje ogrzewania. Szczególnie duże zanieczyszczenie pyłami występuje w okresie zimowym i to nie zawsze na terenach o intensywnym ruchu samochodowym. Stwierdzono również wyraźną zależność imisji zanieczyszczeń od ruchu drogowego, zależność ta nie ma jednak dominującego znaczenia w ocenie zagrożenia jakości powietrza w aglomeracjach miejskich.